List otwarty do Komisji Gminnych Zawodów Sportowo-Pożarniczych
- Szczegóły
- Utworzono: środa, 21 czerwiec 2017 08:00
List otwarty do Komisji Zawodów Sportowo-Pożarniczych Gminy Stara Biała.
W dniu 17.06.2017 roku w Proboszczewicach odbyły się coroczne Zawody Sportowo-Pożarnicze do których chcemy wnieść kilka uwag.
1. Tuż przed zawodami uczyniono postanowienia, że w biegu sztafetowym przekroczenie zewnętrznej linii toru jest dopuszczalne i nie będzie to przyczyną zastosowania punktów karnych. I słusznie, gdyż wydłuża to linię toru, co ma wpływa na dłuższy czas biegu zawodnika. Pomimo ustaleń ukarano za powyższe naszą drużynę.
2. W części bojowej, podczas spinania trójnika, Komisja zastosowała punkty karne dla naszego zawodnika za, jak to określiła: "niezgłoszenie gotowości przez podniesienie ręki", chociaż zawodnik to uczynił, czego dowodem jest załączony film.
Skutkiem powyżej wymienionych działań Komisji nasza drużyna, która najlepiej wykonała obie konkurencje, została pozbawiona zwycięstwa. Protestujemy przeciw takim działaniom Komisji, która okazała się stronnicza. Zawody sportowo-pożarnicze z założenia mają zademonstrować przygotowanie strażaków-ochotników do działań bojowych oraz zachęcić młodzież do czynnego angażowania się w działalność przeciwpożarową. Wypaczanie wyników nie sprzyja rozwijaniu wśród młodzieży zdrowej rywalizacji i zniechęca do działania.
Szanowni Panowie z Komisji - proszę zastanowić się czy wszystkim nam chodzi o taką formułę zawodów, na których faworyzuje się pewne jednostki i gdzie z góry jest ustalone, która drużyna na wygrać.
Drużyna z OSP w Wyszynie
Już niedługo obudzi nas radosny głos wielkanocnych dzwonów głoszących „Alleluja!”. Od rana będziemy pozdrawiać się wezwaniem: „Chrystus zmartwychwstał! - Prawdziwie zmartwychwstał!”. W klimacie tej paschalnej radości Liturgia prowadzi nas znów do grobu Chrystusa, przy którym zatrzymaliśmy się na czuwanie w nadziei, że spełni się to, co Pan zapowiedział: „trzeciego dnia zmartwychwstanie”. W księdze Hioba przeczytamy: "Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty". Pamiętajmy, że śmierć to nie koniec, lecz początek wiecznej drogi.
Już od wielu lat przełom zimy, wiosny oraz przedwiośnie to okresy, w których wyraźnie wzrasta liczba pożarów łąk i nieużytków. Wiele osób wypala trawy i nieużytki rolne, tłumacząc swoje postępowanie chęcią użyźniania gleby. Od pokoleń wśród wielu ludzi panuje bowiem przekonanie, że spalenie trawy spowoduje szybszy i bujniejszy jej odrost, a tym samym przyniesie korzyści ekonomiczne. Jest to jednak całkowicie błędne myślenie. Rzeczywistość wskazuje, że wypalanie traw prowadzi do nieodwracalnych, niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym – ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Wypalanie traw jest również przyczyną wielu pożarów, które niejednokrotnie prowadzą niestety także do wypadków śmiertelnych. Rocznie w tego rodzaju zdarzeniach śmierć ponosi kilkanaście osób.
