Jak szacują lekarze, jeden dawca może ocalić życie nawet sześciu osobom, a innym czterem znacznie je wydłużyć. Najczęściej przeszczepiane narządy to: płuca, skóra, jelita, nerki, wątroba, tętnica, trzustka, szpik kostny, rogówka oraz serce.

Według alarmujących statystyk, co pięć dni umiera w Polsce pacjent, który oczekuje na przeczep narządu. Na serce czeka się przeciętnie od 2 do 3 lat, nerki – 11 miesięcy, wątrobę – 6 miesięcy. Od początku polskiej transplantologii w roku 1966 do roku 2012 dokonano 24 tys. przeszczepów, w tym najwięcej nerek (18,6 tys.), wątroby (2,8 tys.), serc (2 tys.), trzustki (365) oraz płuc (77). Aby zaspokoić potrzeby transplantologiczne, należałoby jednak wykonywać ponad dwukrotnie więcej operacji (co roku 2 tys. nerek, 600 wątrób i 220 serc). Z badań przeprowadzonych w październiku 2015 roku wynika, że 55 proc. Polaków świadomie zgadza się na pośmiertne dawstwo narządów, niestety jedynie 20 proc. z nich rozmawiało na ten temat z bliskimi. Choć prawo pozwala na pobranie narządów, jeśli dawca nie wyraził sprzeciwu za życia, rodziny często nie wyrażają takiej zgody, a w wyniku złożenia pisemnego oświadczenia przez dwie osoby, w którym potwierdzą, że pacjent za życia nie zgadzał się na przeszczep, operacja nie może być przeprowadzona. Tym ważniejsze jest jasne zakomunikowanie własnej woli oraz noszenie przy sobie oświadczenia, które potwierdza gotowość do bycia dawcą.

Jak zostać dawcą narządów
Transplantacja to dla wielu pacjentów szansa na przedłużenie życia. Obowiązuje zasada domniemanej zgody. Oznacza to, że wszyscy jesteśmy potencjalnymi dawcami narządów po śmierci.

Czym jest transplantacja